Senin olan
Aslında hiç olmayan!
Sadece olduğunu sandığın
Sevgiline
Sevginden öte verebileceğin
Elinde birşey kalmayan
Mutsuzluğun pahasına
Adım atmak geleceğe...
Onsuz başlamak yeni bir güne
İçinde bir huzur
Bir daha yaşamamak
Endişelerin ürpertisini
Yeni bir hayat, onsuz bir hayat
Hiçbirşey düşünmeden,
Sanmadan, kanmadan,
İnanmak zorunda kalmadan
Olabildiğince dosdoğru
Ne yaptığını düşünmeden
Yalnızca ben diyebilmek
Umarsızca! ..
Adını bile anmadan,
Silebilmek tüm hafızandan...
Gözlerinin rengini,
Duruşunu, omuzlarını...
Ve!
İşte gidiyorum diyebilmek.
Bak!
Senden ne kaldı
Birkaç satırdan başka
Olsun! ..
Sadece bunlar bile yetecek
kalanıma,
zamanıma...
(19.03.2007 CM)
Can İstifKayıt Tarihi : 16.4.2007 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)