Sevgilin Olamayan Sevgilin Şiiri - Atlas ...

Hep men bırakıldım sevmelerimden,
Yasakları daha çok kalbimin izinlerinden.
Ders almadım hiç!
Ne uçarı aşklardan,
Ne gördüklerim; ne de bildiklerimden...
Tek isteğim sarmaktı.
Ya da ısıtmak bir yüreği,
Ama korkup kaçtılar hep; o da yakabilme ihtimalimden...

Oysa baktığımda kilometreler gördüm gözlerinde,
Özgür bir dünya bile keşfettim o engelli kalbinde.
Ele ele tutuştuk,
Saatlerce öpüştük,
Kana kana seviştik hatta...
Ama değişti gerçekler perdeler aralanınca,
Daldığım rüya, kabusa dönüşüverdi bir saniyede.

Neden mesafeler bu kadar tanımsız kalıyor?
Yakın ne demek, uzak ne demek, karıştırır oldum sayende...
Sıcak nedir teninden gayrı?
Soğuk nedir senin duvarından başka?
İmkansız yok diyorlar hani,
Peki nasıl imkansız kadar yasaksın bana?

Bu aşk değil, tutku da değil. Eminim!
İsimlendirebilseydim lugatımdan ilelebet silerdim.
Duygularım hep defolu, heveslerim hep yarım.
Eskiden gördüğümde 'aşkzedeleri' ne çok gülerdim.
Hangi ara 'ben'den çıkıp, 'sana' döndü ayarım?

Mutlu olmanı temenni edemem, en büyük yalan budur.
"İyi ayrıldık" diyip minnet eden, kendi zindanında kahrolur.
Senle kazanamadığım bir 'tanımsız', kimbilir kimle anlam bulur?

'Keşke'm değil, 'İyi ki'm olsaydın dilerim...
Şu an coşkunla kestiğin, kanayan kalbimi,
Emin ol hayatın ta kendisiyle yeniden bilerim...

Hadi git sevgilim olamayan 'sevgilim'...
Kendinden kaçabildiğin kadar içine kaç...
Ne de olsa senin sözlerin doymuş,
Ruhun gözlerinden daha aç...
git, başka olasılıklarda çözmeye çalış denklemini,
Git ki sen de benim gibi,
Sana kalma muhtaç...