Sevgilimi Ben Öldürdüm Şiiri - Harun Kaya 3

İtiraf ediyorum ben yaptım!
Cinayet rengi bir sonbahar akşamıydı,
Ve ben kendimde değildim.
Benden çok uzakta bir sevgilim vardı,
O gece onu öldümeliydim.
Elime belki yakışmıyordu cinayet aleti,
Acemi kasaptan azıcık halli idim.
Buram buram ölüm kokuyordu karanlığın eti,
Deliler gibi içtim, deliler gibi konuştum kendimle.
Dedim, bir avuç hayat değilmiydi bana verecek serveti.

İtiraf ediyorum pişman değilim.
Cinayet rengi bir sonbahar akşamıydı,
Ve kafam tam bir milyondu.
Beni çok seven bir sevgilim vardı,
Ama hatırlaması için ölmesi lazımdı.
Gözün göze görünmediği bir zifirdi dimağım.
Bir caninin nefretinden daha güçlüydü büyük aşkım,
Onbire kadar saydım, on bir kez vurdum.
On bir sefer bastım onbir ayrı tetiğe ve bekledim.
Tiz bir ıslık kesik kesik tırmaladı, önce kulağımı,sonra içimi.

İtiraf ediyorum yine olsa yine yapardım.
Cinnet rengi bir sonbahar akşamıydı,
Ve ben cinayette kararlıydım.
Yarası derin bir sevgilim vardı uzaklarda,
İyileştirmek için onu tekrar vurmalıydım.
Metalik bir ses fırladı ahizemden.
Korku yüreğime kadar saplandı.
Alo dedi önce sevdiğim kadın,
Sonra sessizliğe saklandı.
Seni unutmadım, hala seviyorum can.
Yasaklasanda, deşme yaramı ölürüm desende tekrarlıyorum.
Seni delicesine, seni ölürcesine, öldürürcesine seviyorum dedim.

İtiraf ediyorum sevdiğim kadını ben vurdum.
Kapanmakta olan bir yaranın kabuğunu kaldırdım.
Kan rengi yağmur yağan bir akşamdı.
Sevdiğimi anımsamayan bir sevgilim vardı uzaklarda.
Ve öldürmekse onu sevgimle öldürmeliydim.

Harun KAYA