Sevgilime Son Mektup Şiiri - Aygül Zade

Sevgilim,

Bu satırları sana yazarken, yanımdaki makinenin sesi, odamın duvarlarına çarpan sessizlik kadar ağır geliyor bana. Belki bu satırlar sana ulaşacak, belki de ulaşmadan kalbimin son atışıyla birlikte bu kâğıtta mühürlenecek. Ama bil ki, her kelimesi, her cümlesi seni ne kadar çok sevdiğimin itirafıdır.

Penceremden gökyüzüne bakıyorum. Bugün bulutlar biraz daha yakın, biraz daha hüzünlü. Sanki benim için değil de, bizim için ağlıyorlar. Bedenim yorgun, nefesim kısık, ama sana olan sevgim hâlâ ilk günkü gibi canlı. Ne zamandır içimde sakladığım, söyleyemediğim tüm duygularımı şimdi son kez, hiç eksiltmeden sana bırakmak istiyorum.

Seni tanıdığım gün, hayat bana en büyük hediyesini vermişti. Gülüşünle ısındım, gözlerinle yolumu buldum. Belki sana yeterince söyleyemedim, belki sevgimi sakladım, ama bil ki her sustuğumda kalbim haykırıyordu: “Seni seviyorum.” Şimdi, bu satırlarda artık susmak yok.

Keşke daha çok zamanımız olsaydı… Sana sarılıp sabahı beklediğimiz günler çoğalsaydı. Keşke seni biraz daha doya doya seyredebilseydim. Ama hayat bize kısa bir hikâye yazdı sevgilim, sayfaları az, cümleleri derin. O yüzden bu mektup, hem bir veda, hem de sonsuz bir bağlılık yemini olsun.

Eğer bir gün bu odaya dönemezsem, bil ki kalbimin en güzel köşesinde sen vardın. Sana kırgın değilim, hayata da öyle. Çünkü seni tanımak, bana verilmiş en güzel armağandı. Belki birlikte yaşlanamadık, belki yarım kaldık… Ama seninle geçen her an, bir ömür yetmeyecek kadar değerliydi.

Sevgilim, gözlerinle bana umut verdiğin o anları, gülüşünle kalbimi iyileştirdiğin o günleri asla unutmayacağım. Belki ben bu odada vedaya hazırlanıyorum ama senin yolun açık olsun. Sakın üzülme. Benim gidişim, sana bıraktığım sevgiyi azaltmayacak. Aksine, her nefesinle daha da büyüyecek.

Ve şunu bil: Eğer başka bir hayata yeniden doğarsam, yine seni bulacağım. Kalabalıklar içinde yine gözlerini arayacağım. Yine aynı kaderi seçip, yine seni seveceğim. Çünkü aşk, sadece bu dünyaya sığmaz.

Son kez söylüyorum sana; seni seviyorum. Hem de kelimelerin yetmeyeceği kadar, hem de bu kalbin son atışına kadar… Ve belki de ötesinde bile.

Hoşça kal sevgilim.
Benim için ağlama.
Ben, seni sevmeye devam edeceğim… başka bir yerden, başka bir zamandan.