Sevgilim7 Şiiri - Mustafa Yiğit (Morpheus)

Karanlığın en derin noktasında
Herkes yatmış aşk uykusuna
Sevenlerin rüyasında
Mutlulukların kucağında
Hıçkırıklarla uyanan
Sabahın erken saatlerinde
Uykusuzluğuna yanan
Sevdasına ağlayan
Perişan haline bakmayıp
Aşkına, sevdiğine, kelebeğine
Canında can bildiğine
Sevdasını
Gözyaşları ile yollayan
Nice aşıklar
Vardır bilirmisin
Sana bu satırları
Sabahın erken saatlerinde
Yazıyorum
Tüm sevenlere
Armağan ediyorum
Sevdalarını ölümüne yaşayanlar
Kendinden bir şeyler bulanlar
Benim aşkımıda
Bilsinler istiyorum
Gözlerimde tomurcuklar birikti
Resmine baktıkca hüzünleniyorum
Ağlıyorum;
Ama gözyaşlarımda sen varsın
Kaybetmek istemiyorum, tutamıyorum
Birer birer düşüyor
Yorganlarıma
Sana yanıyorum
Aşkına susuyorum
Rüyalar bile artık düşman oldu
Mutluluğu çok görüyorlar bana
En güzel rüyam seni gelinlik içerisinde görmek
Ama
Hayır istemiyorum
Yanımda sen yoksun
Kollarım yine boşluğu sarıyor
Hayalin karşımda gülümsüyor
Evet diyorsun evleniyorum
Kendimi tutamıyorum
Benim değilsin artık
Ne kötü
Oysa
Ne hayaller kurmuştum ben seninle
Başkasının olmak varmıydı
Böyle habersizce
Evlenmişsin rüyalarda görüyorum
Ve sana
Kavuşamadığım yıllara yanıyorum
Ben böyle aşkından kavrulsamda
Sana mutluluklar
Diliyorum.