Sevgilim6 Şiiri - Mustafa Yiğit (Morpheus)

Hatırlarmısın sevgilim tanışmamızı
Bir bahar günüydü, kuşlar öterken
Piknik yaparken karşılaşmıştık
Dereler şırıl şırıl akıyordu
Ağaçlar sanki bizim için açıyordu
O anda anlamamıştım duygularımı
Geçici bir heves sanmıştım
Güzelliğin karşısında şaşırmış
Ne yapacağımı unutmuştum
Benim halime bakıp, alay ederek
Aptal demiştin bana
Şimdi düşünüyorumda
Hak veriyorum sana
O anda ben gerçekten aptallaşmıştım

Hatırlarmısın sevgilim
İlk çıktığımız günü
Sanki her yer toz pembeydi
Seninle konuşmak için yanına gelirken
O kadar çok heyecanlanmıştım ki
Ellerim titreyerek yanına gelmiştim
Ama bir türlü seninle konuşamayıp
Bir kez daha aptal durumuna düşmüştüm
Günler geçtikce biz arkadaş olmuştuk
Ne kadarda mutluyduk beraber iken
Birbirimizi görmeden duramıyorduk
Ve sevgilim inan bana
Sevginle ben aptallaşıyordum

Ve sevgilim hatırlarmısın
O kahrolası ayrıldığımız günü
Hava karanlıktı, hemde zifiri karanlık
El ele geziyorduk o kimsesiz parkta
Birden sen ayrılalım demiştin
Nedenini bilmiyorum
Ama dünyam kararmıştı
O günden sonra, sanki yaşayan ölü gibiyim
Yıllardır karanlıklarda inan bana
Hep seni bekliyorum
Aydınlık dünyamı kararttığın gibi
Karanlık dünyamı sevgilim
Aydınlatmanı istiyorum