Sevgilim, Şiir Tekrardır Biraz

Yalnızım bir hayal kuruyorum ustaca
Yalnızsın ama belki ben varım gene aklında
Yalnızım senin hayalin ile yanımda
Biliyorum girmeyeceksin bu gece de rüyama

Durgunum bir su gibi günün ortasında
Durgunsun bir sır gibi gecenin yakasında
Durgunum ama bulanacağım güzelim
Gecenin en karanlık anında, şarkımızı açınca

Konuşuyorum iki kelime ile anlamsızca
Konuşuyorsun kelimelere böle böle acımasızca
Konuşuyorum ama biliyorum sevgilim
Anlaşılmayacağım gene bu dünyada

Ağlıyorum kelimelerimi satırlara
Ağlıyorsun yağmurla gecenin arasında
Ağlıyorum ama sileceğim gözlerimi sevgilim
Senin gözlerini hatırladığımda

Bakıyorum bir mucize arar gibi saçlarına
Bakıyorsun bir şey duymak için dudaklarıma
Bakıyorum tanık olurcasına yaratımına dünyanın
Gözlerinin en karanlık kısmında açan ışığa

Tanıyorum tattığım acıyı doyasıya
Tanıyorsun yarattığın acıyı yakarasıya
Tanıyorum bu acı çeken bedeni
Aynada biraz farklı dursa da

Üzgünüm gözlerimden anlaşılıyor da
Üzgünsün uzanıyorum saçlarına usulca
Üzgünüm ama geçmeyecek sevgilim
Bu denli hüzün kolayca