Eşimin adı sevim, biricik sevgilim,
Seni seviyorum kabahat benim mi?
Senden uzakta buldum kendimi,
Ayırdılar bizi kabahat benim mi.
Geleceği düşünüp ayrılığa razı oldum,
Evlenirken sevmiştim, hep seveceğim,
Eğer düşünürsen paraya teslim oldum,
Bil ki Bosna’yı bırakıp sana döneceğim.
Hayatın baharında yaşamak isterdin,
Çocukların ve evin sorumluluğunu üstlendin
Bilmem senin bu hakkını nasıl öderim
Her gün seninle kavuşacağımız anı gözlerim.
Karımsım, eşimsin, sevgilimsin, her şeyimsin,
Saf gönlün ve altın kalbinle bir tanesin,
Gözümde ve gönlümde büyümeyen bebeğimsin
Sevdiğim ve seveceğim tek kişi o da sensin.
Anlatmaya yetmez, heceler mısralar seni,
Hasreti sineye çekip, hoş görsen bile beni,
Ayrılık için bilmem affedermiyim kendimi,
Haykırıyorum, bilsin herkes, seviyorum seni.
01.10.1996 -Saraybosna
Kayıt Tarihi : 2.6.2013 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!