Sevgilim Ol İstanbul Şiiri - Ümit Tuna

Ümit Tuna
230

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sevgilim Ol İstanbul

Daha küçüktüm,
Avuç açtım sana,
Sarhoş babamla,
Çilekeş anamla,
Daha küçük yaşta aldın bizi koynuna.

Simit satar para kazanırdım,
Ağlardım bazen,
Yaşıtlarım gülüp, oynarken.

İstanbul’du burası,
Ekmek arslan ağzında,
Savaşmazsan ölürdün,
Beni ne öldürdün,
Ne de doyasıya güldürdün.

Akşamları simitten kalan karımı anneme verirdim,
Okuyacağım adam olacağım derdim,
O simitler sayesinde,
Şimdi üniversiteliyim.

İstanbul artık kucak açmıştı bana,
Sahiplenmişti beni,
Ben kaç gece,
Dua ettim Allah’a.

Büyükşehir İstanbul’da,
Bugünde karnım tok giriyorum yatağa,
Allah’ım olmayanlara da ver,
Onlarda varsın ekmeğin tadına.

İstanbul ya yutar seni,
Ya da elinden tutar,
Ya başına bir taç takar,
Seni bu alemin kralı yapar,
Yada seni hor görür, süründürür
İstanbul Büyükşehir.

Hayatla savaşmasını bilmen lazım,
Mangal gibi birde yüreğin olsa da,
Yine de zordur İstanbul’la,
Savaşmak….
Anlaşmak….

Zor şehir İstanbul,
Küçüklüğümden beri,
Mavine aşığım.

Burada kalıp seninle savaşmamın,
Tek nedeni,
Boğazda balık keyfi.

Sevgilim ol İstanbul,
Son nefesimde de yanımda ol,
Bugünüm,
Yarınım,
Ölünce mezar taşım ol.

İstanbul,
Yalvarırım sana,
Sevgilim ol! ...

ÇILGIN MUHASEBECİ

Ümit Tuna
Kayıt Tarihi : 16.3.2006 13:45:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • On İki
    On İki

    Caner Abi'ne katılıyorum görüşlerinde.Şiirinde şiirden atılması gereken şeyler var ,onları da zamanla eleyeceksin inşallah,daha çok okudukça.

    Başarılar.

    Cevap Yaz
  • İbrahim Necati Günay
    İbrahim Necati Günay

    Sevgilim Ol İstanbul

    Daha küçüktüm,
    Avuç açtım sana,
    Sarhoş babamla,
    Çilekeş anamla,
    Daha küçük yaşta aldın bizi koynuna.

    Simit satar para kazanırdım,
    Ağlardım bazen,
    Yaşıtlarım gülüp, oynarken.

    İstanbul’du burası,
    Ekmek arslan ağzında,
    Savaşmazsan ölürdün,
    Beni ne öldürdün,
    Ne de doyasıya güldürdün.

    Akşamları simitten kalan karımı anneme verirdim,
    Okuyacağım adam olacağım derdim,
    O simitler sayesinde,
    Şimdi üniversiteliyim.

    İstanbul artık kucak açmıştı bana,
    Sahiplenmişti beni,
    Ben kaç gece,
    Dua ettim Allah’a.

    Büyükşehir İstanbul’da,
    Bugünde karnım tok giriyorum yatağa,
    Allah’ım olmayanlara da ver,
    Onlarda varsın ekmeğin tadına.

    İstanbul ya yutar seni,
    Ya da elinden tutar,
    Ya başına bir taç takar,
    Seni bu alemin kralı yapar,
    Yada seni hor görür, süründürür
    İstanbul Büyükşehir.

    Hayatla savaşmasını bilmen lazım,
    Mangal gibi birde yüreğin olsa da,
    Yine de zordur İstanbul’la,
    Savaşmak….
    Anlaşmak….

    Zor şehir İstanbul,
    Küçüklüğümden beri,
    Mavine aşığım.

    Burada kalıp seninle savaşmamın,
    Tek nedeni,
    Boğazda balık keyfi.

    Sevgilim ol İstanbul,
    Son nefesimde de yanımda ol,
    Bugünüm,
    Yarınım,
    Ölünce mezar taşım ol.

    İstanbul,
    Yalvarırım sana,
    Sevgilim ol! ...

    ÇILGIN MUHASEBECİ

    Ümit Tuna

    Yedi Düvel Yedi Tepe İstanbul,ne kadar anlatsak satırlara sığmaz.Saygılar....

    Cevap Yaz
  • Caner Ocak
    Caner Ocak

    şiirden elenmesi gereken çok söz var.lirizmi yakalamaya çalışırken zaman sözcüklerin arası açılmış.özellikle dize kurgularında şiirde nçok düz yazı etkisi bırakıyor.ancak şimdi yaşına baktım daha iyilerini ilerisi için yazabilirsin diye düşünüyorum.Şöyle söyliyeyim abi tavsiyesi mi dersin artık bilmiyorum çok şiir oku.ama şiir oku yani.mesela cemal süreya,orhan veli,ilhan berk,can yücel.Bunlara ayrı ayrı otur çalış.Dizelerini düzene sok.Yoksa bu şekilde sağa sola kayıyorlar.Bu da haliyle okuyucuyu sıkıyıor kopuşlar olduğu için.iyi çalışmalar

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Ümit Tuna