güneş parlar ufku nura döndürür
kaf dağın aştıda düzünde şimdi
saçların bu hali narı andırır
ışıklar içinden süzünde şimdi
güzelliğin aklım başımdan almış
kamaşır gözlerin hülyaya salmış
benki dert ummanı deryaya dalmış
durmadan yüzüyor özünde şimdi
kendimce sayarım bahtım karalı
yokluğun bağrıma hançer vuralı
hasretin marifet yürek yaralı
tarife yetmiyor hüzünde şimdi
herkese yeten güç sanamı yetmez
hayalin bir türlü hatırdan gitmez
gözlerim aralık uykular tutmaz
yatmayı bilmiyor dizinde şimdi
acılar verirde bireye ferde
kapanır araya gerili perde
dolanır dururum gezdiğin yerde
asla bulunmuyor izinde şimdi
peteğin dolduğu baldan tatlısın
düğün bayram günü kadar kutlusun
rahat olup için belki mutlusun
çiçekler açıyor yüzünde şimdi..
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!