Sevgilim Kendini Saklama

-Filiz'e

öpüşlerimin izini silmene gerek yok tebessümünden
yanakların daha kırmızı aşka düşeli,
bırak gerek yok saklama kendini.

bırak taşırsın kalbin tutku kıvılcımları
taşsın yanaklarından sevincin tohumları
taşsın güpegündüz şehrin ortasına
oğul verir elden ele aşk bile
sevgilim kendini saklama

koyver gitsin en uzağa ittiğin dileği
koyver akan bir yıldıza çığlık çığlığa
yüzüm geceye çizilsin tırnaklarınla
seviliyorsun çünkü kendini saklama

en sevdiğim yerine yazdım kendimi
en aymaz bencilliğimle sardım tenini
dudaklarının yanağını kestiği o mercan köşede
tomurcukların toprağa çatlayana dek beklemeli,
seviliyorsun çünkü delicesine

koyver gitsin gökkuşağına sarılı kalbinin
yangınlar kaçağı o en kırmızı kurdelesini
açılsın bir bir ten üstüne aşkın bukleleri
seviliyorsun çünkü saklama kendini

bir sedef hat gibi taşı yüzünde aşkı
en güneşli tenhalarda sevdiğini arzula
ve çiçek tenine yakıştığı gibi
savur hayatın hayhuyuna
sevgilim kendini saklama

(kızılay, Mart 2003)