Sevgilim hoşçakal Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Önce yağmurla gözlerin yansır ömrüme
Sesin aklıma üşürüm çaresizce
Hayallerim gibi gökyüzü kararır
Anılarım düşlerimi ıslatır

Yağmur damlalarıyla sarılır sevdama
Korkarak özlemlerim
Hasret yapraklarını savurur
Dört yanıma
Örter üstünü yalnızlığım
Ayrılığın

Dünden yarım kalan sensizliğin şarabı
Düşer umutlarıma
Kırılır yarınlarım
Önce yüreğimi kanatır sonra elimi
Gecenin bir vakti sarhoş sensizliğin
Önce dudaklarımda sonra bedenimde
Soyunur

Ve ardı ardına düşüyor sevdama
Kelimelerime
Kederli yağmalı alınyazısı
Dert, hüzün, tasa, sızı
En sonunda kıyamet
Odamın en kuytu köşesine
Dökülür
Çatı katının sessiz çatlak yerinden
Islattıkça gözlerimdeki seni
Yüreğimin yüzölçümlerinde bir hesaplaşma başlar
Odamın havası gitgide soğur
Çatlak dudaklarım sımsıcak kesilir

Ellerim titrer ayaklarımın canı kesilir
Kimsesizler görmeden sensizliğinle
Sevişirim öpüşürüm
Ve sen aklıma geldikçe
Küskün bir yıldız gibi solar giderim
Gittikçe sensizliğin mezarına düşerim
Sessizce sensizliğinle gömülüp yok olurum

Sen aklıma geldikçe
Bir sigara yakarım
Dumanıyla unutulurcasına kaybolurum
Sen aklıma geldikçe sevdikçe severim
Hıçkıra hıçkıra acılarını üstüme örterim
Zamanla akarken saçlarının yelleriyle
Son noktayı koyarım
Hoşça kal sevgilim