varlığın ezbere bildiğim tek alfabem
sakın gitme sevgilim,
bu acıyla yokluğunu sil baştan ezberleyemem!
çok küçüktüm..
ellerim bile adamlığın kadar küçüktü öyle diyeyim..
içimden çok içten bir dilek dilemiştim..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta