Sevgilim Gel Ruhumuzu Yıkayalım

tufan ve kavis burcundan tutulduk aya
sevgilim gel ruhumuzu yıkayalım.
ardışık hesapların koynunda çöreklenen yılana
tenha sokakların yüzsüzlüğünü bırakalım.

sevgilim dünya biziz, yani hükümsüz eşkıya
yükümüz sardunyaları sarartan hüzün.
susuzluğun öfkesiyle çağrılan sahipsiz eşya
yeşeren dile tutsak olduğunda açılır yüzün.

usanmadan masallar türetelim karanlık odalara
dişlerimizin arasına sıkışmış eski poyrazlardan.
utanmadan kınlar hazırlayalım gümüş uykulara
sevgilim bir şey yitirmeyelim azlığımızdan.

ilkyaz olalım, ilk yazı olalım kağıtta ve hayatta
bana ikram ettiğin sözlerin rüyasıyla arınan.
göçebeyiz nasılsa bu kör sağanakta
sevgili olalım birbirinin ruhunda ayılan.

pencerelerde çürüdü bu aşkın rumuzu
sevgilim gel ruhumuzu yıkayalım
sevgilim gel ruhumuzu yıkayalım