Hüzünlerimiz yüreğimizdeki can kırıklarına bastığından mı kan renginde?
Yoksa can kırıklarımız mı hüznümüzün kanıyla boyanmış?
Neden gözlerim görmek istemiyor anne gün ışığını?
İçimdeki aydınlık beni terk edeli kaç gün oldu, biliyor musun?
Ben miyim aynada gördüğüm bu hırçın kadın?
Yoksa aynalar yalancı mı artık anne?
Ben beni bulamıyorum artık yeryüzünde
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
yürekten hüzün düşmüş şiire.aşkın acısı ağır gelmiş umut ekili yüreğe. kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta