Dışarıda bir metre kar esprisinin ardından, nispet yaparcasına denize düşen kar taneleri...
Deniz mavi...
Kar beyaz...
Kar denize sevdalı... Deniz geç gelen sevgiliye...
Denizin ülkesi uzak, çok uzak türkülere... Türküler Munzur,türküler deniz aşırı dağlar...
Sevdiğim, yarim... Seni düşünürken yüzünde hüznün çizgilerini taşıyan "annen" belirdi ansızın...Duvarda asılı tablo... Pencereden dışarıya savurduğu acımtrak bir tebessüm, resme düşen derin siluet..Gizlemeyi başaramadığın derin duygular! Seni bana bahşeden anne! Hüznünden öptüğüm kadın...
Belki hüznün çizgileri, belki de dağları tuz buz eden bomba sesleri... Süngülerden geçen çocuk çığlıkları... Yüzümde tebessüme dönüşen kar taneleri, yüzünde üşüyen çocuk gülüşü! Acımtırak bir tat genzimde - Çözülemeyen-Kördüğüm nefesim...
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta