Seni
Öfkemden, isyanımdan,
Özgürlüğümden arttırıp
Tüm törelerimi çiğneyerek
Parmak uçlarıma emanet edip
Yarattım.
Sıcak yaz akşamlarını
Gözlerinin rengine verdim.
Yüzün,
Kutupların ayak basılmamış
Kuzeyinden koparılmış bir parça.
Saçların için
İpek böceğine
Sabrımı koza yaptım.
Sonra
Bulutlardan ördüğüm ellerinle
Övünmek istedim eserimle.
Ama
Zaman araya girdi,
Ve ben
Sana dokunmadan
Seni içimde büyütmekle yetindim.
Kayıt Tarihi : 21.4.2004 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!