Sevgilim bil ki senden uzak ne güzellikleri avutur beni bu şehrin,
ne de yıldızlı aksamları! ...
özlemin bir nehir olmuş yarar girer içimde ki dağları! ...
Biliyordum,seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettiğimi,
kimsenin okuma yazma bilmediği bir kentte...
Bir çift ela göz yüzünden içimde bir sonbahar açıyor;
öyle açıyor ki, acılar acısız kalıyor,
mevsimler üstüme devriliyor,
kışlar sessiz martılar susuz kalıyor...
Eskiden paslı bir yalnızlıktı avuçlarımda ayrılık...
Ardımda bir yürek yükü rüzgar...
Ne zaman sevmeye koyulsam,doğrulup çoğaldı ayrılıklar
Yokluğunda seni sildiğimde anılar defterinden,
biliyordum söküp attığımı hayatımın yarısını oluduğunu.
Sevgilim bilki o ela gözlerin
bana çok şey ögretti....
gülmenin yanında aglamayı
mutlulugun yanında hüznü
ve en önemliside
yaşarken ölmeyi ögretti...
Hiç dokunmadığın yerdedir özlemin,
Hayallerin peşinden gittiğin kadardır aşk.
hiç unutamadığın anılardır aklında kalan,
Birde yakarıştır belki içinde susmayan,
Hangi hayaller sana uyumayi unutturuyorsa,
Gelecek sana onlari yasatsin...
Bir yaprak düserse avuclarina, ellerimdir sakin birakma....
Sensiz bir yaşamı artık düşünemiyorum...
Sensiz bu kuru dünyada yaşamaktansa,
ölümün soğuk nefesini öpmeyi
bir daha hiç seni görmemektense hayata arkamı dönmeyi
tercih ederim..
Bir gül kadar gururlu olsun...Askin Kalbindeyse..
Mutlulugun elindeyse, istedigin iki kelimeyse SENi SEViYORUM...
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 04:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!