Uzandı kollarım sensiz boşluğa
Kendimi bir türlü avutamadım
Her güneş doğuşunda baktım ufuklara
Sensizliğe bir türlü alışamadım
İsmini yazdım tüm ağaçlara
Hep seni anlattım uçan kuşlara
Haykırmak istedim yüce dağlara
Gururum mani oldu haykıramadım
Yağan yağmurda hayalini gördüm
Mavi bulutlara resmini çizdim
Bu canımı yalnız sana adadım
Ölmeyi denedim başaramadım
Senden uzakta hayaller kuruyorum
Bir gün kavuşuruz diye kendimi avutuyorum
Esen yellere hep seni soruyorum
Hasretine bir türlüalışamadım
Sen yanımda yoksun dünyam bom boş şimdi
Bana teselli verecek bir arkadaşım yok ki
Sende beni sevsen ne olur sanki
Sensiz bu gurbetele alışamadım
Sevgilim böyle dönmez bu devran
Mutlaka çıkar sanada bir darbe vuran
Sende benim halime düştüğün zaman
Sevgilim üzülmene dayanamam.
Kayıt Tarihi : 9.8.2004 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yiğit (Morpheus)](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/09/sevgilim-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!