Sevgililer Gününe Şiiri - Ali Yegin

Ben ne zaman değer versem
Ve birini sevsem
Kendimden canımdan kanımdan görsem
Çekip giden sevgili yüreğimi kanatıyordu
Bir arkadaşım işte böyle diyordu

Tek başına yaşamak sevdadır,
Bir gün geleceğini bilerek sevgilinin.
Bu yüzden her şeye rağmen sevmek, tek başınalığını
Aşmaktır ay ışığı saatlerinde.

Bir sevgi nehri gökyüzünde uçan kuşların kanatlarıyla çizdiği
Bir sevda denizidir her insanın can evi can yüreği
Bir sevgilim var şimdi, susuyorum susuşuna gözlerimle
Bir sevgilim var şimdi, susuyorum varlığına yokluğuna
Yanıyorum tutkulu ateşine sevgilim deyişine
Şaşıyorum nice zaman sonra, şaşıyorum ben buna.

Ben ne zaman canım desem
Ve birini sevsem
Kendimden görsem ve biricik sevgilim desem
Ardından gelen günler ağlatıyordu
Bir arkadaşım işte böyle diyordu
Bugün sevgililer günü, sevgilisiz kaldım cancağızım yine.

Bir teselli sözcüğü aradım, sustum
Ve dedim ki,
Tek başına yaşamak sevdadır,
Bir gün geleceğini bilerek sevgilinin.
Bu yüzden her şeye rağmen sevmek, tek başınalığını
Aşmaktır ay ışığı saatlerinde.

Ama benim bir sevgilim var,
Mutluyum gökyüzü ve evren kadar.
Yoksulluk zamanlarımın yoksunluk saatlerinden gelen bir hüzündür yalnızlık.
Takma kafana arkadaş, sevgiyi yaşayan kadar, taşıyandır günümüzde azınlık.
Yüreğini sevgiyle coştur,
Şefkate doymuş bir çocuk gibi yüreğini aşka koştur.
Gelecek elbet senin olup sensiz kalan,
Saracak yalnızlığını yalnızlığıyla.

11.02.2009 Sancaktepe