Sevgililer Günüm Şiiri - Şeref Burakgazi

Yine sensiz bir şubat akşamında,
Soğuk bir hava da bir tek başıma,
Bedenim yorgun; yüzüm solgun.
Kalbim bir aşk adası gibi,
Volkanlardan çıkan lav misali,
Bedenimi yakıyor, senin yokluğun.
Hep mavi gecelerde geliyorsun aklıma,
Sorun gibi takılıyorsun, kafama;
Seninle yaşanan anılar canlı olsa da,
Şahit olsaydı umutsuz bakışlarıma.
Ansızın…
Gözlerim takıldı gökteki maviliklere!
Ay durgun yıldızlar suskun.
Biran düşündüm gökten beklediğim neydi?
Meğer geçmişe takılmış, özlemişim seni;
Yalnızlıktan…
Acı bir hüzün çöküyor içime,
Şuan hayalin geldi gözlerimin önüne,
Yaşadıklarım acı olsa da güzeldir seninle,
Senin olmadığın bu sevgililer gününde.
Gün ışığının doğuşuyla başladı günüm,
Gün battı ay doğdu, sen hala yoksun,
Varlığınla başlayan, yokluğunla geçen, Sevgine tutsak kalmadan yaşayabilsem …
İçimde bir heyecan, seni beklerken...
Bazen ağlayıp, bazen gülen,
Sevinçle başlayan hüzünle biten
Kalbim de bir gül iken, gözlerimde oldun diken,
Bu karanlık gecenin sensizliğinde,
Gözlerim takıldı deniz mavisine.
Zaman sabaha yakın.
Seni bekledim...
Yıldızlarda bırakıp gitti, Sen gelmedin...