Bir sevgililer gününü daha layıkıyla idrak edememenin şuursuzluğu içinde,
Yalnızlıkla olan ilişkimin adını koymak niyetindeydim.
Karşılıksız sevmenin huzursuzluğu içimde,
Bense ezeli ve ebedi bir aşk diyetindeydim.
Birkaç kez başlayıp tamamına erdiremediğimiz şeyi
Nihayet baki kılmak fırsatını yakalamıştım.
Gün biterken ve sevgililer karşılarken geceyi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta