Sevgililer Günü 2 2005 Şiiri - Zafer Özkay

İşte yine bir sevgililer günü,
Yine yalnız kutluyorum,
Bir tek gül verecek aşkım yok,
Hatta kalbimi bile.

Bu gün on dört şubat,
Bir sevgililer günü,
Benim yıkım günüm,
Senin bilmediğin şey,
Aslında benim için her şey.

Sana bilmediğin şeyler söyleyeyim,
Senin için kaç geceler uykusuz kaldığımı,
Senin için kaç geceler göz yaşlarımı hep içime akıttığımı,
Senin için günlerce seviyorum deyip lanetler yağdırdığımı,
Bilir misin? Söylesene bilir misin, bilemezsin.

Bu gün on dört şubat,
Bir sevgililer günü,
Sen yoksun yanımda,
En son üç yıl önce hediye almıştım,
Ama şimdi kime alacağım bilmiyorum.

Senle beraberken dünyalar benimdi,
Şimdi sen yoksun artık yaşamak gibi bir nedenim yok,
Sevip te sevilmemenin, terk edilmenin bedeli bumuymuş,
Seni sevmek benim ecelimmiş, terk edilmek ise kefenim oldu,
Ah bir unutabilsem ama olmuyor, sanki kabusun tam ortasındayım.

Bekliyorum, umutsuzca bekliyorum,
Günlerin ayları kovaladığı,
Ayların yılları yakalama çabası,
Saatlerin su gibi aktığını bilmeden umutsuzca,
Geleceğin günü bekliyorum ve her gün biraz daha derinden,
Her gün daha çok acı çekerek aşka lanetler ederek,
Sevdalara kahrederek bekliyorum toprak olmayı bekliyorum.
Beni duyma sanda yine de söylüyorum,

SEVGİLİLER GÜNÜN KUTLU OLSUN

12.02.2005 - KARAMAN