ankara otogarındayım
saat 23.00
ocağın yirmidokuzu
sevgililer görüyorum el ele
sevgililer görüyorum
yüklerini yüreklerini paylaşmış
yüreğim sancıyor
bıçak yarasından keskin
kanıyor
kanı içime akıyor
ve utanıyorum
kendimden
yüreğimden
sevdamdan
gözlerin düşüyor aklıma
utanıyorum
ağlamak istiyorum
kimseler görmeden
oysa ki
sen tek başına taşıdın
bu sevdanın yükünü
sevgililer gördüm
ankara otogarında
utandım...
ankara/2004
Önder KırmızıtaşKayıt Tarihi : 5.4.2014 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)