Sevgililer Şiiri - Hasan Ali Gürleyen

Sevdiklerimle sevgililerim geldi aklıma
Ne sevdiklerimle sevgili olabildim
Ne de sevgililerimi sevebildim
Dört yaşında sevdim ilk defa
Adı Aylin'di altın renginde
Altın gibi parlayan uzun saçları
Ve kar kadar beyaz teni
Çocukluk aşkıydı hala severim
Her yaz görürümde cesaret edemem
Seni seviyorum diyemem
İkincisinin adı Seda çıtı pıtı birşeydi
Sevmeyide onda öğrendim sevilmeyide
Hiç uğruna ayrıldık hiç uğruna bitirdik
Başlamadan bir sevdayı
Üçüncüsünün adı bende saklı
Orospunun tekiymiş
Gurbetteyken terketti beni
Üç ay sonra duydum ayrılmışız
Dördüncüsü Seçil
İsmi gibiydi benim için
Sanki bana Seçilmiş
Etli butlu bir şeydi
Onu sarmayı öpmeyi
Koklamayı severdim
Meğer askerde sevgilisi varmış
Onu aldatıyormuş benimle
Orospudan da beter orospu
Beşincisi Ayşe
En deli kanlı erkekten delikanlı
Mert yiğit eş değil yoldaş olur adama
Sekiz ay dayanabildi ayrılığa
Geçenlerde aradım seviyorum dedi
Bir şey diyemedim
Şimdi söylüyorum Ayşe
Bende seni seviyorum...