Sevgili yurdum Şiiri - Sinan Bayram

Sevgili yurdum
Bir fidan ekmek isterdim aşkın gölgesinde
Özgürlük adına yelken açmak isterdim nice ufuklara
İnan yazmak isterdim gözlerindeki
Gönlümüzdeki aşkı sevdayı
Kuşatsın diye sevdamız yarınları
Gönüllerde yeşersin diye ektigimiz fidanlar
Ah yine kanıyor sevgili yurdum
Geride sarılmamış yaralarımız kaldı
Yalnızlıgımız vurur bizi son damla aşkla
Acılar birikir her damla gözyaşında
Dünyayı sevgi ile sarmamız lazımdı
Bizi yaşatan sevgiyle özlemle
Şimdi gitmeler mecburidir
Ya yar yüreginden yada tüm özlemlerden
Gitmek kalırsa birtek geriye
ölüm yaşarken düşmüştür
Sol yanına
Oysa alev ortasında
Hayattı yaşamamız
Güneş altında ışıga hasret bir yaprak gibi
Karanlıgı gömmek gerekirdi bilirim
ama nasırlı ellerimiz bize engel oldu
Dört yanımız ölüme mesken olmuş
Yüregim yüregimiz kanar
Oysa umudu sevdayı güzelligi miras bırakmalıydık
sevdalı bakışlara Sevgili yurdum
Biz yaşadık aşkla lakin barınamadık aşkla
Bunu da böyle yaz
Yaz ki düşlerle büyüyen
hiç bir çocuk bizi
cehennemle suçlamasın

SİNAN BAYRAM