Sevgili Yeter Bana Şiiri - Emin Yavuzyiğit

SEVGİLİ YETER BANA

Güneş batsın isterse hiç doğmasın
Sevgilinin aydınlığı yeter bana.

Güller solsun isterse hiç kokmasın
Sevgilinin kokusu yeter bana.

Rüyalarım olmasın isterse kelimeler solsun
Sevgilinin rüyası yeter bana.

Telefonlar sussun bağlatılar kesilsin
Kara kış kapıya dayansın
Her sey isterse yok olsun
Sevgilinin varlığı yeter bana.

Sevgilinin resmini çizer ressamlar
Bakınca masukun hayallerini süsler resimler
Mahküm olur resmine sevgilinin
İsterse ressam çizmesin
Sevgilinin hayaldeki resmi yeter bana.

Ne oluyor ey sevgili sana ki
Yıllardır küflendirdiğin askı acarsın
Gonca güller gibi tasarsın
Nehirler gibi costukça cosarsın
İsterse nehirler coşmasın
Sevgilinin coşması yeter bana
Zaman sende eridi biliyorum
Yada sen zamanda eridin
İsterse anlar ve zamanlar erisin
Sevgilinin anı yeter bana.

Gel anları yaşayayım seninle
Zamanı coşturalım birlikte
Sen bende bende sende kalayım
İstersen bende kalma
Düşünmesi bile yeter bana.

Sen benle yaşarken eridin bittin
Yaşam boyunca hep hayal ettin durdun
Hayalime ortak olmaya geldin
Hayaline sar beni rüyalarına koy beni
İstersen kov beni
Kovman bile yeter bana.

Emin yazar şiiri şair gibi
Seni anlatır kendi gibi
Empatiyle var olur sen gibi
Yıllar geçmiş sanki yüzyıl gibi
İsterse yıllar geçmesin
Anın yeter
Anın yeter bana.

Zaman geçmiş sensiz
Şuan seninle ama sensiz.

...................() .................

Emin YAVUZYİĞİT
02 06 2010 TEKİRDAĞ

Biliyorum;
Avuçlarını kaldırdın semaya
Yakardın Rabbine
Leylanın mecnunu istediği gibi istedin sevgilini Rabbimden
Dualar bazen yerini bulmaz dünyada
Geçersiz kalmaz dualar zamanda
Kavuşmalar mahşere kalır bilmezmisin
İnşaallah Mahşerde Cennettim olursun benim
Ey sevgili –Uzaktaki sevgili.