dört duvar ördüm kelimelerden sevgili
içinde sen, dışında ben
kelimelerden duvarlar şeffaf olurmuş sevgili
nereye baksam, nereden baksam sen
...
görüş gününe az kaldı sevgili
göz açıp kapanıncaya kadar geçecek zaman
ve ben cezamı dolduracağım tanrımın hapisanesinde
önceki günahlarımın diyetini ödüyorum yeryüzünde
ve gireceğim günahların diyetini de
ama ellerim; ama ellerim konuşamaz ki sevgili
ayaklarım konuşamaz ki
bir konuşsa vücudum, bir konuşsa ellerim
hücrelerim bir dile gelse
daha çok yıllar yatarım içeride
...
sevgili hadi kaldır ellerini
dokun, dokun kelimelerime
hisset sıcaklığımı...
hisset...
...
ve görüş gününe az kaldı sevgili
ve ben özledikçe seni
bulutları koyuyorum odama
rüzgarları dolduruyorum bu dört duvara
gökyüzünün en mavi yerini kesip
saklıyorum kalbimde;
mavi umuttur sevgili...
...
dört duvar ördüm kelimelerden sevgili
içinde sen, dışında ben
ve biz hiç birleşemedik bu dört duvarın arasında
ve biz bir siyah bir beyaz bulut olduk
55
ve biz nasıl siyah ve beyaz bulutlar yanyana duramazsa gökyüzünde
birimiz bir ufka, diğerimiz bir ufka savrulduk
ve ben sevgilim, ve ben kara bulutum; kararıyorum
aynı gökyüzünde buluşabilmek için seninle...
Kayıt Tarihi : 14.9.2006 08:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!