SEVGİLİ'ye Şiiri - Cengiz Tepe

Hayatın zor ve gizemli sevgili....
Ama, hırçın dalgalı sevgin.
Düşümde,tutkulu bulutların üstünde,
her an ağlayacak gözlerin geliyor.
Gel! Bu yüreğimde ki zırhı yırt at,
diyorsun bana...
Birşeyler oluyor! Fırtına, kasırgaya dönüşüyor
içimde....
Hayatın riskli, aşk da kararlı sevgili.....
Eski yaralar, kabuk bağlamıyor bu kentte.
En güzel aşk şarkılarını, sen söylerdin bana....
Sözcüklerin, gerçek olmasın sevgili....
Ben çölde serab'ı görmeyi taşıdım sana,
sen serab'ı esir alanları soktun hayatımıza.
Bulutları gökten indiren ben,
evet demektense, susup kalmayı tercih
edeceğini biliyordum.
Olsun! Kimse istemese de kuşlar isteyecektir
hayatın çılgın ve serseri olacağını sevgili....
Yaşamın ırmaklarına sarıldım,
çünkü....
Düş kurmayı özledim sevgili....
Gece oldu, bir bulut girdi hayatımıza,
konuşuyordum.... konuşuyordun....
Işıtıyor, ısıtıyordun beni,
davet etmelimiydin onları,
yüzlerini görmeye,
sevdasız kalma korkularından.
Oysa sevda çıplak bir gövde gibi gelirdi sana,
çırılçıplak bir ağaçtı senin için sevgili....
Yanan bir göğün altında bakardım,
yaşamın kıyısına sevgili....
Dalgaların öfkesini, dingin kayalar paylaşıyordu.
Yakamoza, sensiz baktım,
sahil sevgilililerini bulmuşken.
Gitarın ve seslerin olduğu,
sahilde dolaştım öylece....
Yine aldattın,
oynamaya çalıştın,
bari dokunma düşlerimiz temiz kalsın.
Seni,sonsuzluğa gömmeye gidiyorum.
Aşkı da, özlemi de yiyorum,
yağmurdan daha çok ağlıyorum,
puştlara,düzenbazlara küfrediyorum,
gece nöbetçisi kedileri okşuyorum,
dolunay'a bakıyorum,
ciğerim yanıyor halime,
gücümden düşerken sıcaklığın sevgili....
Ben başladım,
sen başladın...
Sözsüz şarkıların, sözcüsü sandım kendimi,
naz'ın ve kaprisinin ortasın da sevgili....
Aşk, ölümü yener,
ölüm aşkı yok eder sevgili....