*Sevgili'ye Şiiri - Emine Deniz

Karanlığa düşünce gözlerim fikrime gelirsin yar. Ellerin... ah ellerin yanık buğdaylara benzerdi dolaşırken ellerimde.Bela bu geceler.Belalı düşünceler.Kurulsun sabaha darağaçları şimdi.Boynumda yağlı ilmekle bekleyeyim seni. Tek görgü tanığım yıldızlar olsun gece inerken yüzüme.Sen hangi sevgilinin teninde bayram yeri kurmuşsan kal orda.Alacakaranlıklarda.Dokunma sesime dokunma nefesime.Kal gittiğin yerde.Sensiz de severim ben seni.

Hani sevgi iki yalnızın birbirini selamlamasıydı.Hani sevgi iki yalnızlığın teninin dokunmasıydı.

Yorulmadım seni severken.Parmak uçlarını düşlerken.İçimden dışıma püsküren lavlarım kaldı senden yadigar.Ne güzel anılarım var bilsen.Irmaklara benziyor yüreğim.Her bahar dağlardan besliyor kendini.Yenileniyor aşkla.Sen içimde kaldın sevgili.Uzak mevsimlerin kırağıları yağsa da bedenine, bendesin...Seninle buldum kendimi.Keşfettim içimden geçen denizi.

Büyüdüm seninle.Okyanus oldum.Affetmeyi öğrendim ihanetinde.Gülümsemeyi yalnızlığımda.Yetinmeyi,yetinebilmeyi içimdeki sevgiliyle.Gömdüm seni şiirlerime.Öldürmedim ölümüne. Yoksa yaşar mıydın bedenimde.
Ah sevgili…Ne çok sen oldum teninde.Ben doğdum bittiğin yerde.Karanfiller boy veriyor heveslerimde.Kırmızıya dönüyor sabahlar.Çiy damlıyor yokluğunla gözlerime.Zamanları saymıyorum ve baharları beklemiyorum artık.Her dem acıtan bir diken bıraktın bana.Kırmızıya sevdalı akşamlarda asılı kaldı gözlerim.Diğer yarım demiyorum sana.Sen bensin.Sen benim aydınlığımsın.

Bildiğinden daha güzelim şimdi.Onurlu bir aşık gibi bekliyorum geleceğin günü.Yalvarmıyorum kapılarda ve sevda şiirleri göndermiyorum martılarla..Sen geleceksin sevgili.Yüzüme dönecek yüzün yine.Aşinası olduğun sevgiye.

Sevgili… yüzümün aynasında gördüğüm en güzel düş.Canımın tatlı yangını.Mağrurluğumun kırık aynası.Kanayan kanadı içimdeki serçenin..Hiç eksilmedin gecelerimden.Gülüşün gitmedi penceremden.

Ve sen bir karanfili Ahmet Haşim'den fazla ne kadar alevlendirebilirsin ki: bir katre alevdir bu karanfil
ruhum acsıından bunu bildi..
Acıyı sevdim seninle sevgili...Gücüm yettiğince,bir kadın nasıl sevebilirse o kadar sevdim seni.Yok dahası,yok fazlası.Yasemin kokulu bahçelere anlattım sevdamı.Taş merdivenli sokaklarda çağırdım adını.Mumlar yaktım yarısı yanmış tapınaklarda.Kokunu sevdim sensizliğimde.Yüzüne benzeyen yüzlere döndüm.

Mağrur ve huzurlu bir kadın büyüyor bu şehirde.Gelip dokunasın diye..dokunup sevesin diye.Ve her gün şiirler saklıyor sol göğsünün üstüne.Sen gelirsin diye…..

Sevgili ….