Sevgili yavrum Şiiri - Ali Yurdakul

Sevgili yavrum;
Bugün 21 ARALIK, hergün olduğu gibi, hepinizi olduğu gibi ama dünden beri biraz daha fazla sanırım, bütün gün seni düşündüm,
Ayşenur' suz, düşündüm, Caner' siz düşündüm, canım babam diyen yüzlerce çocuğumdan ayrı düşündüm ilk kez,
Hiç birinizi diğerinizden ayırt etmediğim sizler teker teker uçup gittiniz, kiminiz çok uzaklara gitti, kiminiz çok uzaklarda kaldı,
Yüreğimizde minicik UMUT ve Özlem' le kaldık ve sen uçamadın sanki, uçmayı öğretememiştim sana sanki, bir alt kata kadar uçabildin ancak, ayrılamadın, kopamadın sevenlerinden, artık senin de bir yuvan, minicik UMUT'un ve bir ailen var ve sana rabbimden mutluluklar, sizler kadar güzel evlatlar vermesini diliyorum,
Tam 31 yıl önceydi, İlk göz ağrımdın sen, evlat sevgisini sende tatmıştım, ama nedense, sana doyasıya sarılamadığımı, koklaya koklaya öpemediğimi, ellerinden tutup gezdiremediğimi, yeteri kadar ilgilenemediğimi, seni annen kadar,
işim kadar, hatta seni kardeşlerin kadar sevemediğimi düşünebilirsin...
Haklısın elbette, sana sarılamadım, öpemedim, ellerini tutamadım, ilgilenemedim, baban olmadan önce hiç baba olmamıştım ki,
Baba nasıl olur sende öğrendim,
benim de bir babam vardı,
anam gibi sarılmayan, öpmeyen, ellerimden tutmayan, ilgilenmeyen, derslerimi, okulumu sormayan ama sevgisinden emin olduğum,
hayran olduğum, çok çalışkan,
dürüst ve şerefli bir adam,
yani deden...
Bu sabah sana sarılmak,
koklamak, öpmek, ellerini tutmak istedim ama yine yapamadım,
söylemek istediklerimi yine söyleyemedim, yazamıyorum bile...
Buradan, haykırarak,
sana benim için ne kadar farklı olduğunu, adam gibi adam olduğunu söylemek istedim.
Annen gibi, kardeşlerin gibi sen de benim hayatımdaki en önemli insansın. Sen mükemmel bir çocuksun.
İnan ki Seni çok seviyorum !