Kızarım şikayete yalnızlıktan
Zor şey varmı bu kalabalıkta ondan?
Zat ki güvenmezse kendine yürekten
Huzur dilerim ona inandığı Tanrıdan
Gönül bozkırda koşan at, kurtulursa dört duvardan
Demezlermi tek dostum kendim durmadan
Haber yoksa kendini, evreni sevmekten
Ah, o zaman ne çare var başka vuslattan
Mutlu ol ki daha çok sen, ağaçtaki daldan
Söyle ki duysun, yendiğin, yenildiğin sen durmadan
Kurtaracak yine sen tek düşman kendinden
Say ki bilsin kaç kişisin, anlayacaksın sonradan
Kim bilirsin ki derdini açabilirsin korkmadan
Kaç kişi arkandan konuşup kuyunu kazmayan
Boşa arama kaçmıştır sırtından hançerleyen
Bir sen, kızabilirsen kız, kaçabilirsen kaç ondan
Gireceğin tek kapı bil ki onunki çalmadan
Derdini bilen, anlayan, dinleyen bıkmadan
Bağlan bir daha, o ki ayrılık vakti hiç gelmeyen
Yalnızlığı sev, tek odur seni kendinle tanıştıran.
1993
Erdoğan MertKayıt Tarihi : 27.8.2007 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (1)