Bu şehir senin yokluğunda çirkinleşiyor.
Sen gittin gideli bulutlar ağlıyor.
Akdeniz bile sensizliğe sitem ediyor.
Sen olmayınca...
Bu şehir ölümü yaşıyor.
Artık bu şehirde güneş doğmuyor.
Havalar bozuk, her yer özlem kokuyor.
Nereye gitsem hasret şarkıları dinleniyor.
kimi görsem boynu bükük, içi çekip ağlıyor.
Bu şehirde herkez bir şeyin özlemini çekiyor.
Özlem duyan tek onlar mı?
Benim yüreğim hasretle kavruluyor.
Ellerim dua ediyor, gözlerim ağlıyor.
Hiç bir şey umurumda değil bebeğim,
Bu şehir sensiz çekilmiyor...
Kayıt Tarihi : 24.6.2000 17:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/06/24/sevgili-ve-ozlem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!