Sevgili Terkedilenler Şiiri - Mansur 1

En umadık kelimeler dökülür dilimden,
İyi dinleyin beni sevgili terkedilenler.
Yalan söylenmeyecek bu dizelerde size,
Ne kadar acı çekersek çekelim.
Acısada içiniz,
Kadeh kadeh şarapta içseniz,
Günahı bizler arsında pay edilsin.
Usul usul salinsin yapraklar,
Kadere isyan etsin her köşe başındaki dilenci.
Kederinden kudursun aşıklar.
Sürrealist mutluluklar,
illegal aşklar,
Nam-ı diger hayat işçileri yani oruspular.
Kötü giyimli dürüst insanlar,
Kara çarşaflı namusuzlar,
Alnı açık yari çıplak az ironik kızlar,
Ve tüm güzel gözlu kadınlar.
Fötr şapkalı beyefendiler,
Sarıklı.... Sarıklı.... Sarıklı...
Bide Dedem...
Bak güneş bir diz boyu daha yükseldi,
Karanlık bana inat,
Ay, yamalı pantolumu gizliyor.
Ve tüm yamalilar geceleri sefer,
Karanlıkları sever...
Tutun isa'yı kolundan behey insanlar.
Muhammedi (sav) Magraya yollamayin bir daha...
Bir daha, bir daha...
Bir daha üzmeyin mesela beni...
Gitarın teli kopmasın mesela,
Melodisiz çalsin tüm şarkılar
Kafiyeye önem vermesin şairler,
Ve tüm kitaplar sondan okunsun.
ilk sayfalar yırtılsın!
Kötüdür çünkü tüm başlangıçlar,
Tıpkı bu şiir gibi...
Hoşkalın mutluluklar,
Hoşçakalın mutlu insanlar...