Sevgili sevgilim,
Güneşin kararacağını söyleselerdi,
İnanmazdım, sen vardın.
Ama öyle bir soldu ki renkler,
Bir başına karanlıkta kaldım.
Hayat hep karanlık artık deselerdi,
Aldırmazdım, sen benim ışığımdın.
Ve sonra öyle bir çöktü ki gece,
Ne ay, ne yıldızlarla aydınlandım.
Sevgili sevgilim,
Gözyaşların tekrar akacak derlerdi.
Ben, sen hariç herkese sağırdım.
Ama öyle ağladım ki gittiğinde,
Sus pus oldum, acımı içime haykırdım.
Derdime şifa yokmuş, söylerlerdi
Derdim yoktu, yanımdaydın..
Şimdi öyle muhtacım çarelere,
Oysa sen, dertli başıma taçtın.
Kayıt Tarihi : 18.2.2021 18:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Doğan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/18/sevgili-sevgilim-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!