Sevgili sevgilim Şiiri - İlknur Tavasav

Düşlerimde büyüttüğüm,
Hayallerimde yaşattıgımdın.
Saklandıgım sıgınagımdım.
Dualar ettiğim, feryat figan,zifiri karanlıklarda,sabahı bulunmaz,gecenin koynunda yüreğimi koydugum sunaktın.Sen,bendin.Ben ise bütün ruhumla senindim.

Seni düşledim,düşlerken her aldığım nefeste bana can verendin.Sen,candelenimdin...sevgili sevgilim.Şimdi biliyorum ki sen benim dünyaya geliş sebeblerimdendin.Uzaktan da olsa seni bilmek,seni okumak,sesini duymaktı.Elini tutmak hayali,azraille karşılaşmak gibi olurdu diye düşünürdüm.Korkardım senden.Bilinmezden korkan,ürkek bir çocuk misali.Hayaldin benim için.SEN BİR GÜNEBAKANDIN...Zira,
Günebakan çiçeğinin kaderidir güneşe bakarken olmak ve yine ona bakarken solmak... Her hasret duyulan gibi ışık da iki ucu keskin bıçak. Gözünün nuru olan maşuk, bazen de gönlünün nârı oluverir.Demişler.Seni uzaktan sevip,aşkının narı ile yanacağımı bilirdim.Sen ulaşılmazdın...Vakurdun...Kendini beğenmişliğin,volkan gibi bir anda patlayıp etrafındaki her şeyi yakıp kül edeceğini blirdim.Bilirdim,sen de boş değildin ama bilmediğim pes edeceğindi.Bilmediğim bir gün beni sevip dileyeceğindi.
Sevdim /
Sevdin /

Ben, sende bir mülteci iken,yüreğinin sahibi olmama izin verdin.Ben,kuş kanadına sığacak kadar mutluluk dilemişltim oysa.Sen bana kuşun kanadında dünyaları bahşettin.Bir yunusları sevdim,yumuk yumuk gözleriyle,hiç bitmeyen enerjileriyle ve sadece özgürce sevebilme güçlerini.Birde günebakanı...Aşkına yönelişini boynunu maşuğa bükmesini.Birde seni sevdim ben sevgili...

O kadar muhteşem bir şey ki seni sevmek...Yüreğinin sahibi olabilmek...Seninle aynı amacı gütmek...Senin tarafından değer görmek...Ve her şeyden önemlisi senin tarafından sevilmek.Sıgındığım gözlerin de müebbet bir aşka mahkumum artık...Ve mümkündeğil senden vaz geçmek.

Yürek yaramsın hiç kabuk bağlamayan,durmaz kanarsın...
O kadar büyük bir muhabbetle sevdim,saydım ki seni...Sen bile kaç yıl oldu, saymıyorum artık sen bile bilmemezsin bu kadar hücrelerime işlediğini.Saplantıydı başlarda belki,kacıp kurtulmak istegıydi,saklanmaktı belki bende bilmiyorum ki.Ama artık özümsüyorum seni,engin dağlarımsın,cukurovamsın,nazlı bir pamuk kozasısın,vakti geldiğinde çıtlatır kozanı acarsın.Aşımsın,Aşkımsın,okuduğum romansın.Dinlediğim şarkımsın.Bu dünyadaki duyduğum ses sin,gördüğüm renksin,aşkından kördüğümüm asla çözülmez.Ruhuma eşsin,bedenime döşek.Denizimde yelkenlim,gemimde dümen,Ve bir Tanrım birde salacaktaki kız kulesi şahittir ki senden vazgeçmem.Vazgeçemem hem nasıl vaz geçilir bilemem.

Hırçınım /
Çılgınım /
Adamım/
Aşka aşık,sevdalım /
Gülen gözüm /
Bitmeyen şarkımsın.
Ben ise senin nakaratınım,her dizeden sonra takip eden.
Yüreği güzel /özü güzel /kendi güzel/
Göbekli yarim.
Seni seviyorum benim sevgili sevgilim.