SEVGİLİ PEYGAMBERİM
Seni övmeye yetmez, âciz kalır kalem, söz
Nasıl methedem seni, sevgili peygamberim.
Barış, huzur, kardeşlik… hepsi seninle güzel
Kalplerden sildin kini, sevgili peygamberim.
Ne güzel bir hâtıra, vahiy kokan o cübbe
Kalmasın gönüllerde, kinden, garezden habbe
Getirdiğin o dinle, hem kendine hem Rabb'e
Âşık ettin sen beni, sevgili peygamberim.
Fetret devri insanı, her pisliğe sapardı
Kızını diri gömer, helvadan put yapardı
O Hakk mâbut dururken, geri döner tapardı
Getirdin tevhit dini, sevgili peygamberim.
Gereksiz o şeylerle, gel soldurma o teni
Vahyin güzel kokusu, o kadar mı ki yeni?
Terk-i edep ettiysem, n’olur affeyle beni
Seni sevmeyen denî, sevgili peygamberim.
Her iki cihanda da, bize gerek himmetin
Kadrini pek bilmedik, o sunduğun nîmetin
Günâha batsa bile, seni sever ümmetin
Fedâdır sana canı, sevgili peygamberim…
25/04/’10
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 25.4.2010 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu akşam bu şiirinizle kulaklarınızı çınlatacağım.
Tebrikler
Bu degerli eser Turk ve Dunya Edebiyatinda hakettigi yeri alacaktir insallah! Saygilarimla!
TÜM YORUMLAR (8)