Bir viraneyi andırıyordu
çocuklugumun geçtiği sokaklar.
sıkıntıların kol gezdiği yıllar,
insanların ekmek davası peşinde koştuğu,
karaoğlanın beş parmak dağları’nın zirvesinden
nazlı bir sevgilinin koluna girer gibi
Kıbrıs’la nikah tazelediği,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta