Biliyor musun(...)
Senden neleri öğrendim öğretmenim;
Önce insan olmayı,insana saygı duymayı,
İnsanca yaşamayı ...
Tabiatı,doğayı,çocukları,yaşlıları korumayı,
Hayvanları canımdan çok sevmeyi
Sen öğrettin bana.
Gözlerimi senin aydın ışıklı
Gözlerinin bilgi merceğiyle açtım dünyaya;
Aydınlatıyordu ışığın donatıyordu belleğimi
Engin,derin görüşlerinle,
Gökyüzündeki yıldızlar gibiydi aşkın görüşün,
Süzülüyordu bir bir aklımdan yüreğime.
Rehber oluyordu, yol çiziyordu geleceğime...
Anımsıyorum hep şöyle derdin öğretmenim
"Öğrendikleriniz sizi önce hayata hazırlayacak,
İnsan olmayı, anlamayı, anlaşılmayı sağlayacak,
İfadelerinizde hayat bulacaksınız.
İnsanların,ifadelerden hasıl olduğunu bileceksiniz.
Sonrasında size alnınızın ak teri,baht,gecimlik iş sağlayacak."derdin.
Yıllar sonra çok net anlıyorum öğretmenim;
Esasında sen,minicik yüreklerle
Sapasağlam,gücünü bilimden alan geleceği
İnşeâ ediyordun.
Geleceğin yapısına koyduğun
Her briket,tuğla(...)Bilgi.
Ellerinle karıp yoğurduğun,
Çimentoyla sıvadığın
Her bir harç sevgiydi,
Omuz vererek kurduğun çatı,
Al bayrağın altında,toplumu,ulusu,
Halkı,kültürü,harsı
Toplayıp birleştirdiğin dünyaydı.
Senin en görkemli eserin:
Geleceğe inşeâ ettiğin toplumdur!
Şaheserinin önünde hürmetle eğilirim,
Öğretmenim!
Saygıyla önünde eğilirim,
Öğretmenim!
İlkelerin,ülkün rehberimdir,
Öğretmenim!
Aydınlık yolun yolumdur,
Öğretmenim!
"24 Kasım Ögretmenler Günü'n
Kutlu olsun!"
Sevgili öğretmenim..!
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 24.11.2022 18:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)