Sevgili Öğretmenim Şiiri - Burhan Gümüş

Bir “24 Kasım Öğretmenler Günü”
Araladım zaman perdesini
Şöyle bir baktım geçmişe
Ayaklarınız başım üstünde gördüm sevgili öğretmenim.

Siz ışık saçsın diye Anadolu’nun karanlığına gönderilen
Cehalete karşı genç idealist bir savaşçı
Biz geleceğe sizinle yürüyen küçük birer nefer
Ziller çaldı cepheleri doldurduk bir bir
Önce sevgiyle, şefkatle yaklaştın bize
Başımızı okşadın, saçımızı taradın
Zaman oldu akan burnumuzu sildin
Gürültümüze patırtımıza of dahi demedin
Aç susuz
Yorgun argın
Yılmadın
Sabırla eğittin bizi
Öyle ki bir efsaneydiniz siz sevgili öğretmenim
Ardından harfleri öğrettin bize
ABCDEF............VYZ
Yetmedi anlamlarını da yükledin her birimize
A derken
ahlakı
adaleti
aileyi
B derken
beşeriyeti
bilgiyi
C derken
coğrafyayla ülkeleri gezdirdin bize
Doğruluk
Erdemlik
Fazilet
şiarınız olsun dedin
yine yetmedi
Geometriyle uzayı ölçümlere ayırdın
Hürriyetle bağımsız yaşamayı
İrfanı
Kişiliği
Liyakati
Matematikle
hesabı kitabı
bizlere
Nezaketi sen öğrettin sevgili öğretmenim
ardından
Olgunluk
Paylaşmaktır dedin.
Rehberlik
ve
Sevgiyi
Tarihle
geçmişi
Üretimle
refaha ulaşıldığını
Vahdette
Allah’ı
bütün yolların ona vardığını
Yurttaşlığın
kanun ve töre olduğunu
cehaleti bu yollarla yenerek
sonunda
Zafere
ulaşıldığını
bizlere sen öğrettin sevgili öğretmenim.

Şimdi ziller çaldı bizler yokuz artık
Oysa siz halen bir efsane olarak yaşamaktasınız.