Sevgili Oğlum! Şiiri - Saffet Çakır

Yüreğim demir aldı zamandan
Gözlerimde senin hayat belgeselin
Ve hâla elimde sanki minicik elin.
Ne zaman büyüdün de
Üniversite yollarına düştün oğlum!
Daha dün göğsümde uyuyan çocuktun
Selviler çok nazlı büyürler
Yağmurdan sonra toprak gül kokar derler.

Gece yıldızlar misali yaramazdın
Bana sarılmadan asla uyumazdın
Bahar mavisiydi içimde kokun
Gel yeniden yine yüreğime dokun!
Göğsümde hâla ılık nefesin
Kulaklarımda nazenin sesin.

Şimdi ufukların bir ucu yanık
Ve geceden yıldızlar hâla uyanık.
Bir ıslak mendil bıraktın düne
Hasreti pranga vurmuşlar güne
Gülüşlerinden güneş damlayan oğlum!
Ömrüme düşen güneş, hayatımın melodisi...

Şimdi sen gittin ya, ıssız bu şehir!
İçimde çağlayan bir hırçın nehir.
Sen yürüyorsun ya dağlar yürüyor
Yürü canım oğlum Rabbim bizi görüyor!

Yüzümde ahı merdan çizgiler
Yüreğimde senden kalan ezgiler.
Yürü oğlum bil ki yalnız değilsin!
Yürü sen, önünde dağlar eğilsin!

Saffet Çakır