Sevgili makamı Şiiri - Sami Yalçınkaya

Kar gibi masum
Saf beyaz teni.
Ömrün geri kalanı:
Sana söylüyorum;
Vaktin sonsuz
Sinene sar bu bedeni.

Sesinden öp el değmesin
Nağmeler ne neva ne hicaz
Sözler kalbe değer,
Makam sevgiliye gider,
Çünkü; her dem
Sevgili makamıyız.

Tınılar ince saz,
Çok yara var bu makamda
Vuslata dair;
Yare dokunur mu? Bilinmez!
Giriş niyaz,sonu naz.

Dinle bak ne diyor,
Aşkın makamı:
Seviyorsan kime ne,
Değil mi ki; düştün ateşe
Yansan kendine,
Piş sen kime ne...