Sevgili Küllük Şiiri - Kürşat Çek

Senden sonra benim bir dostum var artık, her kötü olduğum anda yanımda olan.
İçimdekini en iyi bilen.
İçimi hep ona boşalttım.
Acayip bir tarzı var, hep sohbetin bir kenarında duruyor ses etmiyor,
izmarit mezarlığı..
Soğuk odamın, en sıcak yeri.
Aramızda iyi bir bağ oluştu, kendime yakın gördüm.
O kültablasını doldurmanın zevki başka.
Binlerce izmarit cesedi, hepsi benim. Farklı sebeplerden dolayı oradalar.Vücudumda oluşan dertlerden sonra.. Kimisi birinin üstünde kimisi çok ayrı bir yerde yatıyor küller toprak misali üzerlerinde bazılarının..
Bir başka kültablasını kullandığımda ihanet etmiş gibi oluyorum.
Canımın çok sıkılıdğı ruhumun daraldığı bir zamanda bir sigara yakıyorum tuttuğun ellerimin arasına tutuşturuyorum.
Çektiğim her nefeste alevleniyor biraz daha.
Biraz daha çekiyorum içime işliyor dumanı.
Belki de senden sonra bağımlısı olduğum tek şey..
Sigaradan nefret ettiğim tek zaman ayrıldıktan sonraki yaktığım sigaraydı. Nefes almak zoruma giderken, onu içmemeliydim..
İstesem ikinizide bırakırım ama istemiyorum.
Sigara sağlığa zararlı değil, sen içmiyor olabilirsin ama bunu bana içirtebiliyorsan çok fazla sağlığa zararlısın..
Elimdeki sigaranın sonu geldi artık,
ya parmağımla basıp söndüreceğim yada küllükte bırakacağım zaman söndürecek izmaritte kalanı..
Ben hatayı aslında seni sevmeye başlarken nasıl olsa gitmez diyerek başladım. Tıpkı sigaraya başladığım gibi, bir taneden bir şey olmaz.
Öyle işte sevgili küllük, bugün yine çok sigara içtim..