Bütün gün saatlerce boş boş, oturup çenemi elimin içine alıp
Ahşap bir oyuncağın gözlerine bakar gibi,
Dalarken aslında ona değil,
Akışkanlığına hapsolurum yaşam dediğimiz
O fütürsuz nefeslerimize karşı...
Şimdi kimyon kokunu anımsıyorum...
Çiçeklerinin açışını,pembemsi ve beyazımsı oluşunu,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta