Artık korkmuyorum karanlıktan,
Çocukluk günlerimi hatırlıyorum da ne çok yüzüstü bırakmışım,ne kadar da aşağılamışım onu,
Karanlığa küfreder aydınlığın onu paramparça etmesine zevklenir ama hep orda olduğu düşüncesine katlanamazdım,
Korkardım ya karanlıktan, ne büyük ahmaklık
Oysa şimdi, sadece karanlığım kaldı yanımda, sadece sigaramın dumandan oluşan, dünyamı kaplayan o kudretli karanlık..
O karanlık ki çevremdeki gözlerden beni sakınıyor beni kıskanıyor belli ki,
Yoksa bu kadar yalnız olmamın başka ne sebebi olabilir..
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta