Sevgili İstanbul Şiiri - Şafak Özışıl

Ey İstanbul
Yaktın yüreğimi
Beyoğlu yangınlarında
Yıktın umutlarımı
Yedikule surlarında
Ne vardı ayrılacak
Sevgimizmi bitmişti

Yoksa

Yüreğimdenmi sıkıldın
Atardım dertlerimi
Sokak kedilerine
Yüz vermezdim
Parklarda dost köpeklerine
Terk ederdim sevdiğimi
Senin yerine
Umutsuzluklarıma taş bağlar
Gömerdim boğazın derinliklerine

Ey İstanbul

Yaksaydım bedenimi
Güneşin saldırgan ateşinde
Yüreğim yanmasaydı
Dayanılmaz hasretinde
Nedenlerle niçinlerle geçti ayrılık
Kulaklarım hala martıların sesinde

Ey gönlümü
Tarumar eden İstanbul
Birgün dönersem geri
Yanar mı tekrar aşk ateşi
Kabarırmı yüreğim kubbe kubbe
Açılırmı gönül gözüm
Görünce sevgiliyi

2020