Sevgili Hocam Şiiri - Evren Özcan

Sevgili Hocam,

Medeniyet...

Hocam Mehmet Akif,
Medeniyet dediğin artık ne tek dişi kalmış canavar,
Ne de benim iman dolu göğsüm var.
Medeniyet dediğin bacak arasında özgürlük...
Medeniyet, özgürlük...
'Herkes istediğini yaşamakta özgürdür.' diye tutturulan bir dikiş,
Kimse bilmez ki özgürlük değil ki tek başına,tek kişilik bir iş.
Ben özgürüm.
Sen özgürsün.
Ama benim olduğum yerde sen,
Senin olduğun yerde ben özgür değilim.

Medeniyet,seksi,ihaneti,çapkınlığı,aldatmayı özgürce yaşamak olmuş hocam.
Parası olan azıyor,parası olan şımarıyor,
Dünya dertleri umrumda değil diyor,
Sanki uzay da yaşıyor.

Şimdi çıkıp kıyamet desem,
Bana kalkıp yobaz diyecekler.
Aslında haklılar,
Bu kadar baskı olursa,olacağı buydu yobaz beyinler.

Benim ülkem bu mu olacaktı,ey hocam!
Bacak aralarına girilmiş,
Namusu zaptedilmiş,
Aileleri dağıtılmış,
Memleketin her köşesi bilfiil kapkaççılarla dolmuş.
Maksadım değiştirmek değildi ki o güzelim sözleri,
Maksadım yapmaktı,yapabilmekti sözlerin özlerini.

Hocam Mehmet Akif,
Affeyle,
Enginlere sığacak kalitem yok benim,
Zincire vurulmaktan zevk alan bir neslim var,
Şaşacak halim kalmadı,asıl buna şaşarım.

Öğretmenlerimiz hiç kusura bakmasın,
Öğrencileri, iki metrelik duvarlarla okullarda tutuyorlar,
Bir hata işleyince ne biçim yetiştirmiş ailen seni diyorlar,
Sabahları merhaba evlatlarım diyeceklerine,kıyafetlere bakıyorlar.
Okul...
'Eğitim' ve 'öğretim' yuvası...
Ancak bırakmıyor etrafını uyuşturucu furyası.
Her iç cepte bir cep sözlüğü olacağına,
Kama,kelebek,maket bıçağı fora...

Hocam bir toplum,
En küçük bireylerden başlayarak,
Dayanışma ve sosyalleşme ile ayağa kalkar.
Oysa bizde aile olmak artık ne arar.
Canı sıkılan,kızan hemen başka yatakta yastık arar,
Boşalmak bir nefes alma yöntemi olmuş,
Gel de kalk anlatmaya yazık ki neye yarar.

Sevgili Hocam Mehmet Akif,
Bu kadar söylendim,yine boş,
Değişmeyecek demiyorum,değiştireceğim,
Ancak bu alem, zevk almaktan sarhoş.
Birileri devrim yapmaya devam etsin,
Devrimci gençlerimizin kemikleri erisin.

Bir de hocam ufak bir not:
Bu ülkede vatanını seven,bir şeyleri gören,düşünen söyleyen,
Hemen 'Sen milliyetçi ve kömünistsin,sen de onlar gibisin.' damgası yiyor,
Dinin önemini vurgulayan yobaz oluyor.
Vatanımı seviyorum,
Vicdan özgürlüğünü seviyorum,
Ancak vicdansızlığı sevmiyorum hocam.
Bizi bizden alan iki şey idi;
Atalet ve adalet.
İki harf yüzünden başımız hep derdi girdi.

Sevgili hocam,
Satırlarıma son verirken,o güzide ellerinizden öperim.
Biz sizin gibi milletvekili olup da,
Kazandığı ikramiyeyi fakir fukaraya verenlerden olamadık.
Yapamadık hocam,kusura bakmayın olamadık.