günün batmaya durduğu vakitlerin birinde
insek seninle deniz gören bir yokuştan
öyle tasasız, öyle kimseleri incitmeden
versek el ele ve kaçsak bu diyarlardan
öyle sessiz, öyle kimselere ses etmeden
yalnızca ve doyasıya birbirimizi sevsek
şöyle en koşulsuz mu koşulsuzundan
belki bir de küçük kızımızı bütünüyle
başka hiç kimselere el uzattırmadan
bizimkinden çok uzak bir memlekette
kendimize bir ev bulsak en güzelinden
manzarası durgun deniz, çatısı sen
ekim 2020
Zülal Bedir
Kayıt Tarihi : 17.12.2020 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!