Sevgili günlük;
Bu günde yaşadım biliyor musun?
Bu günde aldatıldım yalnızlığımın tenhasında.
Bu günde ağladım dünkü gibi hıçkıra hıçkıra.
Ama ben kimseyi ağlatmadım biliyormusun?
Üff.. nerden bileceksin
Sana bundan hiç bahsetmedim ki
Sarı saçlıdan, yeşil gözlüden, açık sözlüden...
Belki de sen istemiyordun onlarla olmamı
Belki de sen açtın aramızı,
Kalbimizdeki yaramızı, havamızı, civamızı...
Doğruyu söyle kıskanıyor muydun bizi?
Off.. haksızlık ediyorum galiba sana
İstemeden de olsa kalbini kırdım affet.
Aslında sen günlük değilsin biliyormusun?
Günlük olan onlar, üç günlük beş günlük...
Senelerdir sana içimi döküyorum acısıyla, tatlısıyla.
Hani küçükken sana anlamıştım ya,
Okula giderken düşüp dizim kanamıştı, çok ağrıyordu.
Büyüyünce neyi farkettim biliyo rmusun?
Ben bütün ağrıları aynı zannediyorudum
Ama sol tarafımdaki ağrı başka imiş
Her gün içimi tırmalıyor
Geceleyin ansızın ürpererek uyandırıyor.
Sevgili günlük yazmaya takatim kalmadı biliyormusun?
Kalbim izin vermiyor artık, yeter diyor.
Bunları kimseye anlatma olurmu
Sana, anlat diye baskı yaparlarsa benden bahsetme olur mu?
Kim yazdı bunları diye soran olursa
Aşk yazdı, sevgi yazdı, nefret yazdı dersin.
Ben şuan ölüyorum biliyormusun?
Bunu arka sayfaya not düşersin.
Hadi selametle...
Konya/Meram
20.12.2009
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta