Gök gürledi İstanbul’da bu güzel pazar sabahında sevgili günlüğüm✍🏻
Önceden de gök gürlüyordu, ürkmediğimi sanırdım, korkmadığımı, tedirgin olmadığımı sanırdım bu sanrımda yanıldığımı yeni anladım.
Evlenmeden önce yanımdayken küçük kızım,
korktuğunu belli ederdi gök gürleyince. İçine küçülür gibi yapardı omuzlarını içeri çekerek, koşarak ona sarılırdım ve kızım evlendikten sonra gök gürleyince, başımı öne alıp omuzlarımı öne çekince anladım ki meğer bende korkuyor muşum gök gürültüsünden. Koşup sarılacak kızımı çok kez aradım evde ama artık kendi yuvasında.
Gece gürleyince gökyüzü endişe etmiyorum onun için eşi yanında sarılır kocasına diyorum, ana yüreği işte gündüz başlayınca gök gürültüsü hemen görüntülü arıyorum korkmasın diye düşünüyorum ama görüntüylede olsa kızıma sarılıyorum.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta